Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ζυγογιάννης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ζυγογιάννης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 26 Μαΐου 2022

«Πολιτισμός – κουλτούρα, εν εξελίξει»




Γράφει ο Νίκος Ζυγογιάννης

Ας δούμε τη σημασία των δύο όρων, τις διαφορές τους, τους κοινούς τους τόπους.

Τη λέξη πολιτισμός μετέφρασε τον 18ο αιώνα από την αγγλική λέξη «civillisation» ο Αδ. Κοραής (1748-1833) ταυτίζοντας την με την υψηλή τέχνη ενώ τον 19ο αιώνα συνδεόταν με την έννοια της προόδου, της τελειοποίησης.

Τετάρτη 23 Μαΐου 2018

ΒΙΒΛΙΟ , η πορεία του στο χρόνο


Γράφει ο Νίκος Ζυγογιάννης



«Δεν θα βρεθεί κανένα πλοίο για να ταξιδέψει
σαν το βιβλίο και να πας στα μακρινά τα ξένα,
μητ' άλογο σβέλτο πολύ να το καβαλικέψεις,
σαν μια σελίδα ποίησης με λόγια φτερωμένα.
Τέτοιο ταξίδι ανέξοδο και το φτωχό συμφέρει,
δεν του γυρεύουν διόδια και ναύλα δεν χρωστάει.

Παρασκευή 7 Απριλίου 2017

Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΩΣ ΘΕΡΑΠΑΙΝΙΔΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

   

 



Γράφει ο Νίκος Ζυγογιάννης

Η σύνδεση τεχνολογίας και τέχνης είναι δεδομένη. Οι δυο όροι, τέχνη και τεχνική (και σήμερα τεχνολογία) έχουν κοινή ρίζα, το ρήμα τίτκω(=δημιουργώ).

Τετάρτη 8 Ιουνίου 2016

Αλληλεγγύη: η συνισταμένη των αξιών


Γράφει ο  Νίκος Ζυγογιάννης


Το όραμα για τη δημιουργία μιας “ιδανικής κοινωνίας” στηρίζεται στις
πανανθρώπινες αξίες που η κλασική Ελλάδα του 5ου αιώνα π.Χ. και ο
ευρωπαϊκός Διαφωτισμός του 18ου αιώνα δημιούργησαν. Είναι τα ανθρώπινα
δικαιώματα-ατομικά, κοινωνικά, πολιτικά.

Παρασκευή 6 Μαΐου 2016

Πολιτισμός, γενεσιουργός αιτία της δημοκρατίας



  Γράφει ο Νίκος Ζυγογιάννης
Ποια είναι η σχέση δημοκρατίας πολιτισμού; Η κατάσταση του πολιτισμού έχει αποτελεσματική επίδραση στη γένεση και ισχυροποίηση της δημοκρατίας ή η δημοκρατία είναι στοιχείο του πολιτισμού; Για τον Άγγελο Τερζάκη “δημοκρατία σημαίνει αναβαθμός του πολιτισμού”.
Ο πολιτισμός (όρος που εισήχθηκε στα ελληνικά γράμματα το 18ο αιώνα από τον Κοραή), σύμφωνα με τη δήλωση της Mondiacult, της παγκόσμιας συνόδου για την πολιτιστική πολιτική που διοργανώθηκε στο Μεξικό (1982 με συμμετέχοντες 126 μέλη από τα 158 κράτη μέλη της UNESCO ) “είναι το σύνολο των πνευματικών, υλικών, διανοητικών και συναισθηματικών στοιχείων
που χαρακτηρίζουν μια κοινωνία ή κοινωνική ομάδα (γράμματα, τέχνες, τρόπος ζωής, βασικά δικαιώματα του ανθρώπου, σύστημα αξιών, πολιτιστική κληρονομιά, παραδόσεις, δόγματα).

Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015

ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ΜΙΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΑΞΙΑ


    Γράφει ο Νίκος  Γ. Ζυγογιάννης*

Ένα σύνθημα και μια προτροπή που ακούγεται τα τελευταία χρόνια είναι «επιστροφή στην παράδοση». Το σύνθημα αυτό παίρνει νόημα και περιεχόμενο, όχι με την αντιγραφική τήρηση των παραδοσιακών αξιών, αλλά με την αναγνώριση και εμπέδωση των καλών τους
   στοιχείων, που θα μπολιάζονται στο δικό μας πολιτισμό.
Η λέξη παράδοση είναι παράγωγο ουσιαστικό του ρήματος «παραδίδωμι» που
   σημαίνει δίνω στα χέρια κάποιου, εμπιστεύομαι κάτι σε κάποιον. Είναι
   δηλαδή η παράδοση μια διαδικασία, μια μεταβίβαση – συνήθως προφορική –  με την οποία μεταφέρονται από τη μια γενιά στην άλλη ήθη, έθιμα, γνώσεις ή δοξασίες και έτσι διαιωνίζονται. Οι πολιτιστικές αξίες του παρελθόντος, που έδωσαν το συ ιδιαίτερο χρώμα, που διαμόρφωσαν τα διακριτικά στοιχεία του ελληνικού λαού αποτελούν την ελληνική παράδοση. Οι αξίες αυτές εξακολουθούν και σήμερα να αρδεύουν τον πολιτιστικό μας χώρο και να προσθέτουν στο παρόν στοιχεία από τις εθνικές μας ρίζες.

Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΤΟ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ…

                                                      
Γράφει ο Νίκος Ζυγογιάννης

Όλοι οι λαοί και οι λεγόμενοι «πρωτόγονοι» έχουν τραγούδια. Αυτά διαθέτουν ένα στοιχειώδη λόγο και μια στοιχειώδη μουσική και υπηρετούν ένα πρακτικό σκοπό π. χ. την πρόκληση βροχής. Σε περισσότερο εξελιγμένες κοινωνίες, αγροτικές, το τραγούδι που αποδίδει συναισθηματικές διαθέσεις και καταστάσεις, έχει ομαδικό χαρακτήρα, εφόσον οι κοινωνίες αυτές παραμένουν κλειστές. Στην ελληνική γλωσσική χρήση ο προσδιορισμός «δημοτικό» παραπέμπει στην εποχή της παραδοσιακής αγροτικής κοινότητας. Απαραίτητη είναι η διευκρίνιση ότι ο «ομαδικός χαρακτήρας» των δημοτικών τραγουδιών δε σημαίνει πως αυτά σχηματίζονταν σε συνεργασία από το σύνολο της ομάδας.

Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

ΜΟΥΣΕΙΑ, η κιβωτός του πολιτισμού

Γράφει ο Νίκος. Ζυγογιάννης

Η αρχαία ελληνική λέξη «μουσείον», που σήμαινε ναός των μουσών και
κατεπέκταση των τεχνών, σήμερα δηλώνει τον τόπο, το κτίριο όπου
βρίσκονται συγκεντρωμένες με σκοπό την προστασία και την παρουσίασή
τους στο κοινό, συλλογές έργων τέχνης, αλλά και πολιτιστικά,
επιστημονικά και τεχνολογικά αντικείμενα. Στην κλασική αρχαιότητα και
ειδικά στην Αθήνα ανάγεται η ιδέα της δημιουργίας δημόσιων συλλογών
έργων τέχνης. Σε μια αίθουσα των Προπυλαίων ( στην Ακρόπολη )
βρίσκονταν έργα διάσημων ζωγράφων, απ’ όπου και η ονομασία της
«Πινακοθήκης», που είχε δοθεί στο χώρο αυτό.