Γράφει ο Νίκος Γ. Ζυγογιάννης*
Ένα σύνθημα και μια προτροπή που ακούγεται τα τελευταία χρόνια είναι
«επιστροφή στην παράδοση». Το σύνθημα αυτό παίρνει νόημα και
περιεχόμενο, όχι με την αντιγραφική τήρηση των παραδοσιακών αξιών, αλλά
με την αναγνώριση και εμπέδωση των καλών τους
στοιχείων, που θα μπολιάζονται στο δικό μας πολιτισμό.
Η λέξη παράδοση είναι παράγωγο ουσιαστικό του ρήματος «παραδίδωμι» που
σημαίνει δίνω στα χέρια κάποιου, εμπιστεύομαι κάτι σε κάποιον. Είναι
δηλαδή η παράδοση μια διαδικασία, μια μεταβίβαση – συνήθως προφορική
– με την οποία μεταφέρονται από τη μια γενιά στην άλλη ήθη, έθιμα,
γνώσεις ή δοξασίες και έτσι διαιωνίζονται. Οι πολιτιστικές αξίες του
παρελθόντος, που έδωσαν το συ ιδιαίτερο χρώμα, που διαμόρφωσαν τα
διακριτικά στοιχεία του ελληνικού λαού αποτελούν την ελληνική παράδοση.
Οι αξίες αυτές εξακολουθούν και σήμερα να αρδεύουν τον πολιτιστικό μας
χώρο και να προσθέτουν στο παρόν στοιχεία από τις εθνικές μας ρίζες.